Entamu

                                                    Unos fechos y un aliendu

L\'anéudota

  Hai dellos díes, al entamu marzu, la \"Asociación de historia de la lengua española\", axuntada en Sevilla, rechazaba facese vocera de lo que dellos departamentos pedíen nel sentíu de llograr places de catalán, vascu y gallegu nes universidaes d\'otres comunidaes autónomes. En sen contrariu daba lluz a un documentu onde se falaba de la \"importancia\" d\'eses llingües.

  Resolución tala ye perdifícil que contente a naide y ta bien lloñe d\'asemeyase a un bon xuiciu salomónicu. L\'asepsia nestes cuestiones nun esiste y falar nel so nome ye un síntoma, abondes vegaes, de que nun ye la imparcialidá lo qu\'empobina. L\'asepsia llingüística, yá sabemos, nun esiste enxamás ente los que ven cómu se baltia\'l so vieyu modelu d\'uniformismu. Asina nun dexa de cer prestoso comprobar que\'l más encirrizáu cabezaleru a la escontra de les llingües minorizaes, según dixo la prensa, foi l\'andaluz Gregorio Salvador Caja, pemonocíu ente nós non sólo poles sos amistaes uvieínes sinón poles sos zunes antiasturianes.

La respuesta d\'Asturies

  Pero lo más negativo pa nós nun ye l\'allugamientu de dellos de los prohomes de ciencia llingüística —de la so curiosa \"ciencia\" uniformista y afogueradora— darréu qu\'al sur nun son a entender qu\'a la xente nun-y pruya aceptar el so discutiblemente atractivu modelu llingüísticu y cultural.

  Pa nós lo que de verdá ye d\'esmolecer ye que nun acaben de cuayar en resoluciones delles idees que yá tendrién que tar perafitaes. Asina esmolez, por exemplu, que la Universidá y el so Rector nun sepan dar la más mínima contestación afayaíza a especialidaes que, comu la de filoloxía asturiana, deberíen ser realidá.

  Y pa esmolecer ye qu\'a la escolarización de la llingua nun se-y dea la oportunidá d\'entainar nin siquiera según les yá de por sí curties promeses de la Conseyería d\'Educacidn, Cultura y Deporte hai dos años.

  Pero por si fora poco, otru nueu datu vienmos apurríu dende otra estaya, la televisiva: por si l\'afogante televisión madrileña fora poco, agora hasta\'l mesmu cogollu d\'Asturies llega la TVG y otres europees, ensin que dende equí s\'allampie por ufiertar una programación mínimamente iguada n\'asturianu.

Autoestima

  Y ye que lo que se camienta en munchos llugares yá, ye qu\'equí non sólo falla daqué. Equí lo que ta faciendo agua dafechu ye tol mundu de referencies culturales, el que fexo a dellos ciudadanos d\'esti país comportase con un babayismu farrucu y grandón, seya pa glayar les esencies del localismu más curtiu, seya p\'aponderar les virtúes d\'un universalismu payu na so mesma espresión, aprobetayáu na contribución de los sos vocingleros.

  Porque si equí, ente nós, falla daqué ye\'l xuiciu posáu y comprometíu cola aportación coleutiva asturiana qu\'entama pola autoestima crítica. Mentantu ésta nun se llogre la sociedá provinciana tendrá que s\'allabar coles sos músiques y moxigangues, tendrá que se rir coles moflonaes del forasteru presidente \"amigu de los bables\" —tan arnigu y respetuosu elli, por si dalguna dulda había, que públicamente yá fala del béibol—, y tendrá que lloar que cualquier vulgar funcionariu de Madrid venga nega-y el drechu a escribir El Caleyu porque, asina-y lo fexo ver Obres Públiques a un conceyal del PP: \"al no estar definido el bable como lengua oficial de Asturias en su estatuto de autonomía, no puede usarse en la señalización de las carreteras\".

  Ensin l\'autoestima xusta too ye yá posible y vacies serán les pallabres, ruines les ilusiones, ensin xacíu les quexes, ayenos namái los llogros.

 Compartir