Entamu

Falar comu se ye a falar

  El 23 d\'ochobre foi una xornada que, de xuru, ha caltenese na alcordanza. Asturies toa entera, nel sele silenciu de les sos fábriques, places y chigres, foi un testigu vivu de cómu les avieyaes pallabres de xuntura y solidaridá popular entá aliten magar les arrequexen aires que quixeren ser nuevos. Asturies el 23 d\'ochobre paecía, sí, un pueblu que rispía por sí mesmu comu esconsoñando d\'un pigazu de munchos años que lu alloñare caleyando per llares ayenos. El país que cuantayá callaba con conteníu burbús salió a les calles. Tou enteru salió a les calles.

  Llueu foi a sentir les pautaes pallabres, les más clares de toles pallabres por vegada primera diches na tribuna sindical: defendemos el trabayu, comu les mines, comu les tierres, comu la mar... comu\'l patrimoniu cultural, comu la llingua hestórica d\'esti pueblu.

  Esta reconocencia foi una de les meyores enseñances d\'ochobre. Esguedeyase por Asturies, por si daquién nun lo pescanciara, tien yá nueves estayes. L\'Academia, díes enantes, en cuñes radiofóniques dicía lo mesmo: La crisis ye xeneral: lluchar pola llingua ye famién defender Asturies. Y, de la mesma traza, el día 23 falaba namái comu podía falar, con un gran lletreru na fachada de la so sede: Na defensa d\'Asturies.

 Compartir