Entamu

La Universidá y el Gobiernu

  Los díes 3 y 5 del mes de payares, los asistentes al claustru de la Universidá d\'Uviéu pudieron sentir per tres vegaes cómu\'l so rector perafitaba que-y faía falta conocer l\'asitiamientu del Gobiernu d\'Asturies pa llograr la especialidá de Filoloxía Asturiana. Nun yera ésta la primera vegada que l\'autoridá académica s\'esplayaba asina nin, nun xestu de coherencia que la honra, diba ser la cabera comu díes dempués amosaría na mesma Xunta Xeneral del Principáu.

Anque les pallabres del rector nun xustifiquen el comportamientu d\'un muérganu que comu l\'universitariu ye autónomu nin muncho menos enxamás llimpiarán de responsabilidá a los que, antiasturianamente, actúen na Xunta de Gobiernu de la Universidá d\'Uviéu, non por ello dexen de ser significatives. Bien a la escontra, empobinen nel sen al que, n\'opinión d\'abondos, deberíen apuntar, al Gobiernu del Principáu d\'Asturies. De facer casu a les intervenciones del rector Gascón, tolo que cinca a la llingua asturiana na Universidá pue iguase si\'l Gobiernu enconta colos fechos lo que paez que ye voluntá de dalgún de los sos cimeros responsables.

  Y de xuru qu\'a esi allugamientu nun ha falta-y razón porque, nesti momentu, desenraigonaos dellos prexuicios de la inercia hestórica, desempareyaos los más encirrizaos enemigos de la llingua, apaciguaos políticamente los que nada perderán porque l\'asturianu s\'asitie nun llugar de respetu, favoratible un tantu por cientu peraltu del pueblu asturianu, nun se ven razones qu\'aconseyen prudencies inoperantes a un Gobiernu nel que se dan circunstancies dignes de la meyor xestión.


Les pallabres d\'un príncipe

  Con motivu de la entrega de premios de la «Fundación Príncipe de Asturias», asitiada n\'Uviéu, Felipe de Borbón dio llectura a un discursu que bien sedría a entendese comu la manifestación añal más importante del herederu de la corona española. Magar el conceutu xeneralizador que tien l\'actu protocolariu, lo cierto ye qu\'esti añu hebo referencies (a la Universidá, a Severo Ochoa, etc.) que, polo esplícites, podría camentase que nagüen por enraigonase nel contestu asturianu. Nesi sen les pallabres caberes diches n\'asturianu son, anque curties, amañoses y afayadices. Ensin dubia son bon niciu de qu\'a la llingua d\'Asturies hai que-y despesllar les puertes con qu\'entá sigue trancada.

El númberu 50

  Cola entrega d\'esti exemplarlos nuesos llectores tienen nes sos manes non sólo un anovamientu gráficu sinón un perestimable niciu del trabayu que l\'Academia de la Llingua vien fayendo de magar la so nacencia. A lo llargo de les munchespáxines de Lletres Asturianes podrán alcontrar una revista onde s\'axunta la investigación rigurosa d\'asturianos y forasteros, l\'emplegu respetuosu de toles llingües del nuesu entornu cultural, la hestoria d\'un difícil procesu recuperador que será a entendese si se lleen les informaciones equí ufiertaes.

  L\'Academia tien el contentu del trabayu fechu n \'andecha y la responsabilidá de siguir llegando a los llectores que númberu tres de númberu la enconten. El Principáu d\'Asturies y elpueblu asturianu tendríen que se sentir afalagaos al dirpersabiendo que, con iniciatives comu ésta, que lleguen a institutos y universidaes espardíos per munchos países, Asturies y la so llingua son más conocíes y espierten más interés. Una publicación d\'esti calter ye\'l meyor testimoniu d\'un trabayu bien iguáu nel presente y un bon enfotu pal futuru.

 Compartir