Llingua poco espardida, l’asturianu (tamién denomáu bable), paecía empobináu a la desapaición, lo mesmo qu’otres llingües romániques y families llingüístiques. El firme determín d’un coleutivu d’entusiastes sacóla del peligru nel que s’alcontraba. Una Academia de la Llingua Asturiana, resultáu del entu - siasmu, bona preparación universitaria y amor poles coses del Principáu, vien defendiendo la so llingua, la so mayor ayalga, asina como la creación d’uma puxante lliteratura onde les traducciones ocuparon un llugar destacáu. Esti artículu afítase nel trabayu de dalguos d’esos asturianistes qu’ayudaron a salvar una llingua.
Llingües romániques lliteraries, asturianu, traducción.